GEL ARTIK EYY CAN .....

Konu: GEL ARTIK EYY CAN ..... Çarş. Kas. 05, 2008 6:33 pm

Ey Can!
Muhacirler kadar Seninle beraber, Ensar kadar Seni kucaklayan, bulutlar kadar Seni gölgeleyen, bu şerefle şereflenen varlıklardan biri de biz olmak istiyoruz.
Bunun için çırpınıyoruz yıllardır.
Sana gelmek ve ebediyen Seninle olmak istiyoruz.
Sana gelmek Hac ve Umre ile, mukaddes yolculuk ve ziyaret şeklinde olduğu gibi, Senin sünnetlerine sarılmakla da perçinleşir.
Kur'ân ve Sünnet'i her şeyimizin başına almakla gerçekleşir.
Gönül ehli olmakla kolaylaşır. Gönlümüze almak istiyoruz Seni.
Ve izin verirsen, biz de gönlüne girmek istiyoruz Senin!
Sana gelmek ve hep Seninle olmak istiyoruz yâ Rasûlallah!
Seninle ve sevgili Ashabınla...
Biz Sana gelirsek, Sen de bize gelirsin değil mi ey Nebi?
O mukaddes ziyaretlerimizde hep Seninleydik biz.
Hira'da, Arafat'ta, Akabe'de, Sevr'de, Küba'da Uhud'da...
Mescid-i Haram'da, Mescid-i Nebi'de...
Velhasıl Mekke ve Medine'nin gidebildiğimiz ve görebildiğimiz her yerinde Seninleydik sanki.
Her yerde Seni hissettik biz.
Âdeta bütün hatıralarını paylaştık Seninle...
Oralarda hep Seninleydik sanki.
Mübarek izlerine el sürdük, yüz sürdük, gönül sürdük...
Çünkü seviyoruz Seni ey Nebi; hem de çok seviyoruz...
Bunun için bütün çalışmalarımızın başında hep Sen ve sevgili Ashabın var.
Bütün günlerimiz sizlerle aydınlık.
Sözlerimizde Sen, gözlerimizde Sen, özlerimizde hep Sen varsın.
Bütün bunlara rağmen, çok özledik Seni yâ Rasûlallah!..
Hasretimiz, sıradağlar gibi uzayıp gidiyor Mekke'ye, Medine'ye...
Hatta daha da ileri gidiyor hasretimiz, ötelerin ötesine...
Bu yazımızı, Akabe'de Sana biat eden o Canların biati gibi kabul eder misin yâ Rasûlallah
Onların arasında olacak yüzümüz ve amelimiz yok, ama, sevdamız var bizim de.
Tutkumuz var.
Ahdimiz var.
Sözümüz var.
Onlar kadar olmasa da, aşkımız var.
Seni tanımak, sevmek; tanıtmak, sevdirmek ahdimizdir.
Bu uğurda, dünyayı elimizin tersiyle iterek, bütünüyle, her şeyimizle Sana yönelmek istiyoruz biz.
Sana yönelmek ve hep Seninle olmak...
Biz hep Seninle olursak, Sen de hep bizimle olursun değil mi yâ Rasûlallah!
İşte bunun için çırpınıp duruyoruz.
Sana gelmek, Seni almak ve hep Seninle olmak için.
Çünkü yüce Allah şöyle buyuruyor;
"...Eğer onlar ma'siyet işleyerek nefslerine zulmettiklerinde Sana gelip, Allah'tan mağfiret dileselerdi, Peygamber de kendileri için istiğfar etseydi, Cenâb-ı Hakk'ın daima tevbeleri kabul edici ve çok merhamet edici olduğunu görürlerdi." (Nisa, 64).
Ey başlarımızın tacı, gönüllerimizin ilacı!
Bilmem kaçıncıdır tekrarlıyoruz; Sen bizim her şeyimizsin diye.
En değerli Sensin.
En sevgili Sen...
Değerlilerin değerlisi, sevgililerin sevgilisisin Sen.
Gül yüzlü, nur bakışlı, ipek dokunuşlu Can Efendimizsin Sen bizim.
Hayatımız ancak Seninle anlam kazanıyor bizim. Sen olunca, biz de oluyoruz.
Sen olmayınca var ya, bizler birer hiç oluyoruz ey Can.
Sen olunca her şey oluyor, anlaşılıyor ve de anlatılıyor.
Fakat Sen olmayınca hiçbir şey olmuyor, anlaşılmıyor ve de anlatılmıyor ey sevgili...
Biz ancak Seninle biziz, varız, ancak ve ancak Seninle canlıyız.
Biz Sensiz yokuz, Sensiz ölü gibiyiz biz.
Ölü kalpler ancak Senin aşkınla dirilir, ancak Senin nur cemalinle nurlanır yâ Rasûlallah!
Bütün bunları, bize Allah'tan getiren Sensin.
O Allah ki, Seni sevmemizi ve her halü kârda Sana itaat etmemizi emretti.
Çünkü Sana olan itaat, Allah'a itaat gibi; Allah'a olan itaat da, Sana itaat gibidir.
Bunun için, Kur'ân-ı Kerîm'de sık sık "Allah ve Rasûlü'ne itaat ediniz!" âyet-i kerimeleri tekrar edilir.
İşte gerçek hayat budur, gerçek kurtuluş budur...
Biz de ancak Senin getirdiklerinle hayat bulur, Senin getirdiklerinle gerçek kurtuluşa ereriz.
Bütün çabamız budur bizim ey Nebi.
Seninle hayat bulmak, Seninle hayatta kalmak ve ancak Seninle Sana ulaşmak istiyoruz.
Girmesinler aramıza yâ Rasûlallah! Seninle baş başa bıraksınlar bizi.
Öyle ki, bütün dünyamız Seninle dolsun.
Allah'tan ve Senden gayrı ne varsa çıkaralım içimizden.
Sadece Allah'ı ve Seni alalım içimize.
Sen gelesin diye, Senin için temizlemeye çalıştık içimizi.
Kur'ân ve Sünnet ile donattık. Zikir ve salâvatlarla süsledik. Aşk ve muhabbet ile aydınlattık.
Gel öyleyse yâ Rasûlallah; bu taht Senin, bu köşk Senin...
Gel artık.
Gönder Rabbim, gönder artık Gülümüzü...
Gel artık ey Can...
Gel ki, gönül Yesrib'lerimiz Medine olsun...
Gel ki, gönüllerimiz herhangi birer gönül olmaktan kurtulsun.
İçinde Peygamber ve Ashabı olan, pırlanta birer gönül olsun.
Gel artık ey sevgili!..
Seviyoruz Seni işte.
İnletme artık bizi.
"Kişi sevdiği ile beraberdir" buyurduğun gibi gel.
"Ben size her şeyden daha sevgili olmalıyım" sözünün hatırı için gel.
Ey Can Efendimiz!..
Sana olan sevgimizin elde, dilde, kâğıtta, kalemde, kitaplarda kalmasını istemiyoruz.
Ehliyetsiz ve sevgisizlerin eline ve diline düşmesini de istemiyoruz.
Gönlümüzü alevlendirsin, amellerimize yansısın, bütün hayatımız değişsin istiyoruz.
Şefaatini hak edebilecek, yarın mübarek Gül yüzüne bakabilecek bir hale getirsin istiyoruz.
Ey Gül Yüzlü Gül Peygamber!
Sen imişsin gibi bakıp, hep Seni kokladık Güllerde...
Rabbimizle beraber andık Seni, Kelime-i Şehadet ile...
Hep Senin sıcaklığını bulduk namazlarda, oruçlarda, zekâtlarda...
Sana uzanıp vardık Hac ve Umre ile...
Sevdik Seni ey sevgili! Seni sevmeyi sevdik, Seni sevenleri de... Senin sevdiklerini de sevdik!
Değil mi ki, bütün sevgililerin en sevgilisi hep Sensin yâ Rasûlallah...

GEL ARTIK EYY CAN ..... Duapa5xz6aj2