Ad-Minella Kraliçe
Mesaj Sayısı : 304 Yaş : 53 Nerden : Bilinmeyenden Rep :
| Konu: ÇOCUKLAR ÖLMESİN SAVAŞTA;SAVAŞ DENEN ŞEY BİRAZ YAVAŞLA!!! Perş. Eyl. 18, 2008 10:45 pm | |
| ......Tüfekler oyuncak mermiler misket mi dondurma hayal de bombalar gerçek mi?
......kramp girdi kalplere barış gitti tatile meydansa kaldı katile katillere
''Atom bombasıyla sakat doğan bedenler ödenemez bir bedel''
Çocuklar ölmesin savaşta Savaş denen şey biraz yavaşla Adil ol hedefi doğru seç minik bedenleri yok etme Kaderi onlar çizmedi Yetti artık göz yaşı onlar gülmeli!
- ceza -
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
SAVAŞTA ÖLEN BİR ÇOCUĞUN HİKAYESİ...
Bilmiyordu bu kadar erken gideceğini
Kimsenin bilmediği o karanlık mabede
Ölürken elinde bir oyuncak araba
Kalbindeyse umutalarını bıraktı ve gitti
Savaştan önce gölgesi geliyor her kareye
Bir bir söndürüyor ocakları ama
Bilmiyorlar ki çocuklar anlamaz savaştan
Ve çıkarlar sokağa binlerce ümitle
Ve kaybolmaz asla ayak izleri
Silinmez hafızalardan sesleri
Bakın bakın bir alıcı kuş uçuyor
Ama dokunamıyor cesedine bu çocuğun
Biliyor umudu onu koruyor
Bir melek iniyor göğden yere
Ve gök ağlıyor boşalırcasına
Artık görebiliyor savaşçılar
Neye sebep oldukalarını
Ve haykırıyor olmalılar kendilerine
Ama küçük bir ten geri dönmüyor
Ve bir gözyaşı kurumuş yanağında
Savaş çabuk olgunlandırmış olmalı ruhunu
Kim bilir neydi son dileği
Ulaşmamış olmalı tanrıya ölümden önce
Ve gülüyor olmalı savaşın kahramanı
En büyük zafer bu olduğu için
Ve içi ürperiyor da olmalı
Bir zamanlar çocuk olduğu için
Ve istemezdi yarım kalmayı hayattan
Ama kalbi olmamalı yoksa yaşamazdı
Ve nice silah sesleri işliyor ruhuma
Acaba kaç çocuk daha.. diye
Ama biliyorum bitmeyecek bu savaş
Ve asla gülmeyecek ruhum bu acıdan
Küçük bir çocuk gözlerimizin önünde
Can veriyor ama bizler birer makineyiz
Hissetmiyoruz ağlamıyoruz çaresiziz
Kim bilir sıra kimde hangi çocukta
Duyuyor musunuz sesleri ağlıyorlar
Artık bitsin diye çocuklar...
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
CEZA SAVAŞ ÇOCUKLARI
zaman kavramı kalmadı anlayış yok
savaş her beyinde pozitif olasılık
dikkat et merhamet el verdi şiddete
zimmetimde kaldi rap, ceza sınırdaki sosyete
her gün acı kader gömülü tarlalar yaktı can aldı
can tatlı ama kan aktı
yandı kaç yürek gömdü kaç kürek körpe can
özgürlük bitti mayınlarla
kimi doğdu bağdat ortasında, kimi babylon'da
kiminin saçı afro kimi de hollywood'lu
orada mutlu ama sanş ters gitti kimine
doğdu gözünü savaşa açtı
yaşıtlarından farkı yanlış zamanda
yanlış yerde buldu kendini
ailesini ölümcül ideoloji kurbanlarını bekler
tüfekler oyuncak mermiler misket mi
dondurma hayal de bombalar gerçek mi?
savaş çocukları suçlular gibi
her gün öldüler ışıklarını yitirdiler
ayaklarını kaybettiler
"hürriyet protez olmaz" bunu ögrendiler...
gözyaşlarında fayda yok düşen her damla yağmur olsa
sel olur kötülük boğulur ateş soğur
kan ağlamakta olanı göz görmez oldu
bak yüz çevirme yüzleş kendinle
acı dolu kaç nesil resim çekti malzeme
olan insanoğlu soğudu toprak oldu kalmadı aşk
buluşma noktası toplu mezarlar
yananlar, anne karnında ketledilenler
oh çeken kimse lanet.
şeytanın yüzüne yansımış silüeti kahpe iblis
kramp girdi kalplere barış gitti tatile
meydansa kaldı katile katillere
çocuk hep ağladı çocuklar hep ezildi
oyuncakları silah minik taş atan elleri
soğuk nefesleri boğuk baktı gözleri
neler gördü toyken aç yattı dünya tokken
mutluluğu azaldı çokken kaçamadı battı hep diken
savaş gülmenin hırsızı huzur bozan
alay bozan misali yankılar
hasreti körükleyen derdine dert ekleyen
tarihe kazınan utanç tabloları
henüz sarılmamış kanlı savaş yaraları
yaralardan herkes aldı hisse
hayalleri yok oldu kabusa dönüştü
bunlara sebep olan bir bilse nafile
çocukların salıncağı alev alev yandı
kül oldu umutlarla birlikte girdi toprak altına
milyonlarca mayın avını bekler
acı körükler yıkılan evler kara bulutlar
yiten umutlar ölü vücutlar masum eller
karayelden estiler durdu körpe kalpler
''atom bombasiyla sakat doğan bedenler ödenemez bir bedel''
çocuklar ölmesin savaşta
savaş denen şey biraz yavaşla
adil ol hedefi doğru seç minik bedenleri yok etme
kaderi onlar çizmedi
yetti artık göz yaşı onlar gülmeli | |
|
ceylanmelek KıRMıZı RuGaN TeaM
Mesaj Sayısı : 32 Yaş : 42 Nerden : TR DISINDAN İş/Hobiler : Dikis,muzik,kitap,okul Lakap : geyik Rep :
| Konu: COCUKLAR OLDURULMESIN,SEKERDE YIYEBILSINLER....... Paz Eyl. 21, 2008 2:39 am | |
| Kapıları çalan benim kapıları birer birer-i am the one knocking doors,the doors one by one Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler-i cannot appear into ur eyes,the death doesnt appear to eyes
Hiroşima'da öleli oluyor bir on yıl kadar-it has been 10 years since i died in hiroshima Yedi yaşında bir kızım büyümez ölü çocuklar-i am seven year old girl,the death children doesnt get older
Saçlarım tutuştu önce gözlerim yandı kavruldu-first m hair gor fire,my eyes got burnt,dried Bir avuç kül oluverdim külüm havaya savruldu-i could get a handful ash,my ash was blown in the air
Çalıyorum kapınızı teyze, amca, bir imza ver-i am knocking ur door,aunt,uncle,give a signature Çocuklar öldürülmesin şekerde yiyebilsinler-the children wont be killed,so that they can eat sugar! | |
|