OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR

Konu: OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR Salı Ekim 21, 2008 1:15 am

Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerlerken içlerinden ikisi çukura düşmüş. Diğer bütün kurbağalar çaresiz
bir şekilde çukurun etrafında toplanıp bakıyorlarmış. Çukur derin olduğundan düşen arkadaşlarının
zıplayıp çıkması mümkün görünmüyormuş.Yukarıdaki kurbağalar boşuna çabalamamalarını söylemişler arkadaşlarına.
- Çukur çok derin, boşuna çabalamayın! demişler.
Ancak çukurdaki kurbağalar onlara aldırmayıp, çabalarına devam etmişler.Yukarıdakiler ise hala boşuna çabalamamalarını, ölümün kurtuluş olacağını söyleyip duruyorlarmış.Sonunda biri söylenenlerden etkilenerek mücadeleyi bırakmış, diğeri ise çabalamaya devam ediyormuş. Yukarıdakiler söylenmelerini sürdürmüşler. Ne var ki çukurdaki kurbağa söylenenlere aldırmadan son bir hamle daha yapmış.bu kez daha yüksek bir sıçrama yapmış ve çukurdan çıkmış. O kurbağa arkadaşlarının umut kırıcı sözlerine hiç kulak asmamıştı. Çünkü doğuştan SAĞIRDI.!!!
Yeni bir işe başlamak istediğimizde çevremizdekiler hemen "Başlama, yapamazsın" derler. Eğer ortaya gerçekçi nedenler koyup ta hayır diyorlarsa o da bir görüştür. Ama sadece kendi cesaretsizliğini sende görmek istiyorsa aman bu kişilere kulak asmayın. Kendinize inanın. İnanmak başarmanın yarısıdır.

Alıntı...

Konu: Geri: OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR Salı Ekim 21, 2008 8:17 am

desibel cim desene sağır olmak varmış ;)

Konu: Geri: OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR Salı Ekim 21, 2008 9:55 am

güzel bi yaziydi saol canim...bence hakikaten güvendigin insanlarin söylediklerini dikkate alacaksin ama denemektende yinede korkmayacaksin,basari ancak o zaman geliyor

Konu: Geri: OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR Paz Ekim 26, 2008 1:04 pm

desibel demiş ki:: Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerlerken içlerinden ikisi çukura düşmüş. Diğer bütün kurbağalar çaresiz
bir şekilde çukurun etrafında toplanıp bakıyorlarmış. Çukur derin olduğundan düşen arkadaşlarının
zıplayıp çıkması mümkün görünmüyormuş.Yukarıdaki kurbağalar boşuna çabalamamalarını söylemişler arkadaşlarına.
- Çukur çok derin, boşuna çabalamayın! demişler.
Ancak çukurdaki kurbağalar onlara aldırmayıp, çabalarına devam etmişler.Yukarıdakiler ise hala boşuna çabalamamalarını, ölümün kurtuluş olacağını söyleyip duruyorlarmış.Sonunda biri söylenenlerden etkilenerek mücadeleyi bırakmış, diğeri ise çabalamaya devam ediyormuş. Yukarıdakiler söylenmelerini sürdürmüşler. Ne var ki çukurdaki kurbağa söylenenlere aldırmadan son bir hamle daha yapmış.bu kez daha yüksek bir sıçrama yapmış ve çukurdan çıkmış. O kurbağa arkadaşlarının umut kırıcı sözlerine hiç kulak asmamıştı. Çünkü doğuştan SAĞIRDI.!!!
Yeni bir işe başlamak istediğimizde çevremizdekiler hemen "Başlama, yapamazsın" derler. Eğer ortaya gerçekçi nedenler koyup ta hayır diyorlarsa o da bir görüştür. Ama sadece kendi cesaretsizliğini sende görmek istiyorsa aman bu kişilere kulak asmayın. Kendinize inanın. İnanmak başarmanın yarısıdır.
:queen: :king:
Alıntı...

desibelin bu yazısına oy veriyorummmmmmmmmmm admincımmmmmmm

Misafir

------buralarda yeniyim çok güzel ellerinize sağlık
--------------bakınız umutla ilgili okuyun ---
-----Bir günlük de olsa hayallerinizle yaşayın, güvenin çevrenizdeki insanlara ve ümit edin. Bunu denemenizde fayda var, en azından bir kaybınız olmaz!...
O vakit dünyanın daha renkli, yaşamın daha zevkli, yaşanılır ve güzel olduğunu hissedeceksiniz.

Unutmayın ki, umut en umutsuz, karanlık gecelerde bile ışığını esirgemez sizden.
En zor anlarınızda bile yitirmeyin ümidinizi!...
Çünkü umut etmek yaşanmış bir hayatın ardında yaşamaya yeniden tutunmaktır.
Çünkü umut etmek çekilen acıların, çilelerin ardında yeni ve güzel bir günün doğacağı muştusuna inanmaktır!...
Unutmayın ki, insanın elindeki en büyük sermayedir umut. Umutsuz yaşanmaz bu dünyada, umutsuz hayal bile kurulmaz.
Kime ait olduğunu bilmediğim ama çok sevdiğim aşağıdaki öyküyüyü sizlerle paylaşmak istedim...
Mumların Öyküsü!..
“”Dört tane mum usul usul yanıyordu...
Ortalık o kadar sessizdiki, mumların konuşmalarını duyabiliyordunuz...
Birinci mum dediki:
''Ben BARIŞ'ım.!
Ama kimse benim yanmama yardımcı olmuyor.Sanırım yakında söneceğim.''
Alevi hızla azaldı ve sonunda tamamen söndü.
İkinci mum:
''Ben VEFA'yım.!
Ne yazıkki artık vazgeçilmez değilim.Onun için,bundan sonra yanıp durmamın bir anlamı kalmadı.''
Sözlerini tamamladığında esen hafif bir rüzgar onu tamamen söndürdü...
Sırası geldiğinde üçüncü mum, hüzünlü bir sesle dediki:
''Ben SEVGİ'yim !
Yanacak gücüm kalmadı. İnsanlar beni unuttu,değerimi anlamıyorlar. En yakınlarını sevmeyi bile unuttular.''
Vefa'da daha fazla beklemeden sönüp gitti...
Ansızın..!
Odaya bir çocuk girdi ve üç mumunda yanmadığını gördü.
''Neden yanmıyorsunuz? Sizin sonsuza kadar yanmanız gerekmiyor muydu?'' dedi.
Ve ardından ağlamaya başladı...
O zaman dördüncü mum konuşmaya başladı:
''Korkma, ben yandığım sürece öteki mumlarıda yeniden yakabiliriz, ben UMUT'um!''
Çocuk parlayan gözleriyle UMUT mumunu aldı ve öteki mumları birer birer yaktı...

UMUT ışığı yaşamımızdan hiç eksik olmamalı...
...Ki hepimiz onunla birlikte VEFA'yı, BARIŞ'ı ve SEVGİ'yi yaşatabilelim...””
---

Konu: Geri: OLUMSUZ DÜŞÜNCELİ İNSANLAR Salı Ekim 28, 2008 7:58 pm

desibel demiş ki:: Bir kurbağa sürüsü ormanda ilerlerken içlerinden ikisi çukura düşmüş. Diğer bütün kurbağalar çaresiz
bir şekilde çukurun etrafında toplanıp bakıyorlarmış. Çukur derin olduğundan düşen arkadaşlarının
zıplayıp çıkması mümkün görünmüyormuş.Yukarıdaki kurbağalar boşuna çabalamamalarını söylemişler arkadaşlarına.
- Çukur çok derin, boşuna çabalamayın! demişler.
Ancak çukurdaki kurbağalar onlara aldırmayıp, çabalarına devam etmişler.Yukarıdakiler ise hala boşuna çabalamamalarını, ölümün kurtuluş olacağını söyleyip duruyorlarmış.Sonunda biri söylenenlerden etkilenerek mücadeleyi bırakmış, diğeri ise çabalamaya devam ediyormuş. Yukarıdakiler söylenmelerini sürdürmüşler. Ne var ki çukurdaki kurbağa söylenenlere aldırmadan son bir hamle daha yapmış.bu kez daha yüksek bir sıçrama yapmış ve çukurdan çıkmış. O kurbağa arkadaşlarının umut kırıcı sözlerine hiç kulak asmamıştı. Çünkü doğuştan SAĞIRDI.!!!
Yeni bir işe başlamak istediğimizde çevremizdekiler hemen "Başlama, yapamazsın" derler. Eğer ortaya gerçekçi nedenler koyup ta hayır diyorlarsa o da bir görüştür. Ama sadece kendi cesaretsizliğini sende görmek istiyorsa aman bu kişilere kulak asmayın. Kendinize inanın. İnanmak başarmanın yarısıdır.

Alıntı...

canım çok güzeldi ellerine sağlık birnumara