Denizler ortasında küçücük bir ada. Palmiyemiz. Sen. Ben. Çok şey istemem açıkçası. Sadece yanımda olman isteğim. Gece üşürken üstümü örtmen mesela. Bir iyi geceler öpücüğü ya da. Rüyamda görmek isterim seni. Gündüzleri beraber olamadığımız zamanın acısını geceleri çıkartmak. Doyasıya sarılmak, koklamak. Ama rüyalardan tat alınmaz ki. Hayaller gibi. Hayaller güzel esasında. Hayal kurmak. Onunla yaşamak. Ona bağlanmak. Ama sonucunda gerçek değiller. Yalan Hepsi. Sen de yalan mısın yoksa? En gerçekçi yalanım ya da. Kelimeler gerçekten yetersiz kalıyor bazen. Söylemek istediklerim boğazımda düğümleniyor. Çok şey söylemek istiyorum aslında. Susmadan. Duraksamadan. Ama olmuyor.. Olamıyor.. Gizemli bir yola ilk adımı beraber atmak. Yol boyunca üzerimizde olan karanlık gözlerle savaşmak. Birbirimize bakmadan. Tek kelime etmeden. Sadece yürümek. Yolun sonunu bulma arayışı. Bazen ürkek atılan adımlar. Yersiz kuruntular. Sönen umutlar. Biz.. Hayaller Demiştim. Daha kurulmamış, saf hayaller. Bir kumsal. Uçsuz bucaksız.. Kulağımızda sadece ayaklarımızı döven dalgaların sesi. Tüm dertlerinden kaçıp saklanmış iki insan. Birbiri için eriyip giden hayatlar..
Son bulmayan satırlar. Son sözler. Son bakışlar. Yeniden başlangıçlar. Son buluşlar...
Çarş. Ağus. 03, 2011 8:05 pm tarafından Misafir
Konu: AL GÖTÜR BENİ 
